Verslag naar en van Taupo (alvast excuses voor het lange verslag)

28 februari 2020 - Taupo, Nieuw-Zeeland

Op woensdag zijn we vroeg opgestaan, ontbeten en auto opgehaald bij de ferry. Het was gelukkig minder ver dan we dachten omdat oorspronkelijk Google maps westelijk van Lake Taupo aangaf, maar we gelukkig oostelijk van het meer konden blijven. Scheelde al gauw meer dan 100 km en zeker 1,5 uur reistijd. Desalniettemin 5 uur reistijd inclusief koffiestop (in een voormalige kerk) en lunchstop in een vreselijk restaurant in Waiouro. Daar was niets in de verdere omgeving, dus we moesten wel. Twee tosti’s genomen (kun je weinig aan verkloten), maar het was te vies voor woorden qua ambiance zeg maar. De route vanaf dat “restaurant” was heel mooi, met uitzicht op besneeuwde bergtoppen in het Tongariro National Park. Toen ook langs Lake Taupo, door het plaatsje Taupo heen naar Acacia Bay. We zitten in een mooie lodge met uitzicht op het meer. Vanavond in een plaatselijk etablissement gegeten en nog gewandeld langs het meer. Komende dagen wordt het 26/27 graden met zon. Dus smeren maar.

Donderdag hebben we voor het eerst ontbeten in onze lodge. Dat was heerlijk. Onze lodge eigenaren hebben recent dit overgenomen van de vorige eigenaren en doen zichtbaar hun best om het naar ons zin te maken. We hebben in de afgelopen weken ook wel eens anders meegemaakt. Op aanraden van hen zijn we gaan hiken naar de Huka falls. Circa 1 uur heen en terug. Mooi uitzicht op de Waikato rivier en de watervallen. Een busje Amerikanen was gewoon voor de deur afgezet. Zo kan het natuurlijk ook. Daarna bammetjes gekocht bij de supermarkt en naar de Aratiatia rapids gereden. Hier laten ze een paar keer per dag de sluizen open waardoor water vanuit Lake Aratiatia de rivier instroomt. Het was niet heel spectaculair maar je zag wel de rivier flink doorstromen. Daarna zijn we naar Orakei Korako (vulkanisch gesteente) gereden, waar we met mooi uitzicht wat hebben gedronken. Viel een beetje tegen, dus we gaan morgen naar een andere grotere locatie, Waimangu Volcanic Valley. Aangezien we gisteren alleen vroeg konden eten, hadden we de borrel in de lodge gemist. Dat hebben we dus netjes ingehaald en gesocialised met onze lodge eigenaren en twee Amerikaanse stellen. Van onze host, Neil een aantal dingen te weten gekomen, die je anders nooit zou horen:

·      De levensstandaard in NZ is wel hoog, maar er is voor een grote groep geen oudedagsvoorziening, tenzij ze een eigen huis konden veroorloven. Maar dat % loopt fors terug.

·      Er is blijkbaar wel een schisma tussen de Maori’s en de immigranten. De laatste groep zorgt blijkbaar voor elkaar, maar is weinig inventief en innovatief. De immigranten die in de laatste twee eeuwen zijn gearriveerd, hebben voor hun eigen (grotere) voorspoed gezorgd.

·      Deze omgeving leeft op een latente tijdbom, de volgende uitbarsting van de vulkaan. Dat was 1800 jaar geleden voor het laatst, en eens in de 2000 jaar vindt dat plaats. Als dat gebeurt dan moet het hele Noorder eiland worden geëvacueerd (naar Australië). Dat zien ze blijkbaar wel ruim van tevoren aankomen, dus daar kunnen ze een groot aantal jaren over doen.

Tot zover met Wikipedia weetjes. ‘s-Avonds bij een lokale Italiaan gegeten. 

Vandaag, vrijdag dus 3 kwartier gereden naar Waimangu Valley. Je komt na dorre weilanden opeens in een tropisch regenwoud terecht. Ontstaan op 10 juni 1886 na een (3 uur durende) uitbarsting van de Tarawera berg/vulkaan, met een groot aantal kraters (17 km lang). Alle planten, dieren etc. werden vernietigd. Zoals je kunt zien op de foto’s is dat volledig hersteld. Wij hebben eerst de boottrip genomen op Lake Rotomahana (ik ben straks vloeiend in Maori taal) dat na de uitbarsting veel groter is geworden. Daar hebben we ook de eerste (live) geiser gezien. Indrukwekkend. Daarna een uur terug gewandeld dwars door bubbelende modderpoelen, waar de zwavel je tegemoet komt. Het meest indrukwekkende was een blauw krater meer, Inferno crater lake (80 graden Celsius watertemperatuur). Morgen gaan we weer op pad naar onze volgende lodge in Tairua in de Coromandel. Noordoostelijk van Taupo.

Foto’s

2 Reacties

  1. Ina voordouw:
    29 februari 2020
    Jammer van die tosties. Maar die rivieren zien er mooi uit. Het weer is hier niet veel beter heeeeeel veel regen en wind
  2. Marleen Marijt-Louwrier:
    29 februari 2020
    Ko tetahi atu ripoata pai!